Een trap na voor arme ZZP’ers, van het SCP

Deze week verscheen een lijvig rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau: Een lang tekort, over langdurige armoede in Nederland. Daarin wordt de toename van de armoede in Nederland mede verklaard uit de groei van het aantal zzp’ers.

De NRC maakte daar zelfs van dat zzp’ers “een verhoogd risico” lopen op armoede. Je hoeft niet eens naar de onderliggende cijfers te kijken, om te constateren dat hier sprake moet zijn van een redeneerfout.

Stel dat het SCP in plaats van naar langdurige armoede, onderzoek had gedaan naar langdurige rijkdom. Dan zou daar ongetwijfeld uit zijn gekomen dat een deel van de rijken in een huis woont met een zwembad. En groter deel dan de rest van Nederland.

Zou de NRC dan hebben geconcludeerd hebben dat de koop van een huis met een zwembad een verhoogd risico op rijkdom met zich meebrengt? Nee, zo dom zijn ze niet bij de NRC. Dan zouden ze meteen hebben bedacht dat het verband andersom ligt: eerst ben je rijk, en dan koop je een huis met een zwembad.

Het frame van de zzp’er als uitgebuite flexwerker

Waarom gelooft de NRC dan wel dat je eerst zzp’er wordt en daarom arm? Omdat het SCP dat suggereert zonder het echt met zo veel woorden te zeggen, en omdat het past in het frame van de zzp’er als uitgebuite flexwerker zonder rechten.

Als je in dat frame meegaat, lijkt het logisch dat de groei van het aantal zzp’ers debet is aan de toename van de armoede. Maar kijk je onbevooroordeeld naar de feiten en cijfers, dan zie je dat de onderzoekers zo’n oorzakelijk verband helemaal niet hebben aangetoond.

Welbeschouwd heeft het onderzoek van het SCP niet meer opgeleverd dan dat een deel van de armen in Nederland werk heeft, en dat daar weer een deel van als zzp’er werkt (namelijk 15%). Net zoals er een deel in loondienst werkt (bijna net zo veel: 14%).

Armen die gaan werken verdienen waardering, niet een trap na 

Al die mensen zijn natuurlijk niet arm omdat ze werken. Ze werken omdat ze niet genoeg geld hebben en omdat ze daarvan balen. En dan is het nu eenmaal makkelijker om te gaan zzp’en dan om een baan te vinden.

Arme zzp’ers zijn niet zelf de schuld van hun probleem, ze werken juist hard aan een oplossing van hun probleem. En met succes, want na drie jaar – blijkt ook uit het SCP-rapport – zijn er weer evenveel zzp’ers als loonslaven aan de armoede ontsnapt. Daarvoor verdienen ze waardering, niet een trap na.

Hele blog · Bron: Pierre Spaninks · 6/3/2016