Meer dan één miljoen zzp’ers: gefeliciteerd!
Nederland telt naar verhouding meer ondernemers dan Amerika. Maar, moeten we echt zo blij zijn met de 1,6 miljoen bedrijven die we nu tellen? Een kritische beschouwing.Bedrijvig landje
Deze week wil ik iedereen van harte feliciteren. Volgens de cijfers van het CBS telt Nederland nu meer dan één miljoen zzp’ers. Ja, we zijn een bedrijvig landje: in totaal beschikken we over 1,6 miljoen ondernemingen. Eén op elke zevenëneenhalve Nederlander (van tussen 18 en 65 jaar oud) mag zich ondernemer noemen. Voorwaar, een indrukwekkend feit waarmee we zelfs het land dat het ondernemerschap claimt te hebben uitgevonden ruimschoots verslaan: in de VS is ‘slechts’ een op de tien van de arbeidskrachten entrepreneur. Toch zijn er enkele kanttekeningen te maken, we mogen de statistieken niet al te royaal interpreteren. Want, denk niet dat al die zzp’ers 24/7 met de eigen zaak in de weer zijn. 110.000 zelfstandigen besteedt er niet meer dan een paar uur in de week aan, waarschijnlijk hebben ze zich louter uit fiscale overwegingen bij de KvK ingeschreven. En voor nog eens 150.000 ondernemers is de eigen winkel niet meer dan een bijbaan die ze naast hun eigenlijke werk uitoefenen.
Mislukte sollicitanten
Zo blijven er 740.000 zzp’ers over die met hun bedrijfje een inkomen moeten zien te vergaren. De helft van hen slaagt daar nauwelijks in. Zij leven onder de armoedegrens en moeten het zien te rooien met minder dan € 1000 per maand, vaak zonder dat ze gebruik kunnen maken van toeslagen voor huur en zorg. Na aftrek van de woonlasten en de premies voor hun (povere) verzekeringen, blijft er per week een luttele € 100 over om de supermarktkar te vullen. Van de 390.000 zzp’ers die we overhouden, kunnen er 300.000 goed rondkomen, zij het op voorwaarde dat ze afzien van een arbeidsongeschiktheidspolis en een pensioenverzekering. De overige 90.000 zzp’ers floreren. Samengevat: 910.000 bedrijfjes hebben niets om het lijf. Het grootste deel van deze ondernemers bestaat uit mislukte sollicitanten, werklozen die tenminste nog een poging doen iets van hun arbeidzame leven te maken, dat wel.
Condoleances
Excuses derhalve. Misschien heb ik u ten onterechte gefeliciteerd. Eerlijk gezegd zijn condoleances eerder gepast: ik denk dat we in de nabije toekomst een groot probleem krijgen met deze groep. Wat gebeurt er met een zzp’er die langdurig ziek wordt? Met de zzp’er die met zijn bedrijf moet stoppen of failliet gaat? Wie betaalt de kosten van bijstandsuitkeringen, de gedwongen verhuizingen, de zorg en de oude dag? Wie? Wij met z’n allen natuurlijk. Deze pseudo-ondernemers gaan ons miljarden kosten. Nog niet direct maar op korte en middellange termijn krijgen we de rekening gepresenteerd.
lees verder… (Door FaillissementsDossier columnist Robert Jan Blom)
Hele artikel · Bron: FaillissementsDossier.nl · 18/5/2016
Ondanks het tendentieuze karakter van het stuk denk ik dat er wel een hoop in staat wat klopt. En ook wel wat niet klopt. Veel zzp’ers gaan niet failliet. Die stoppen simpelweg. En daar is ook geen bijstand voor. Idem bij ziekte. Stoppen ze ook in dat geval en hebben dan niks. Kortom dan zijn ze niemand tot last. Dat is nou het resultaat van 8 jaar crisis in Nederland. Nog een laatste. Zzp’ers zijn geen mislukte sollicitanten. De soĺlicitanten zijn de echte werkzoekenden. Dat zijn de 1 miljoen werkzoekenden. En dan hebben we ook nog 1 miljoen zieken en afgekeurden.